Ο Άρειος Πάγος παγιώνει την άποψή του και παραδίδει στη λήθη το αφήγημα περί «δόλιων δανειοληπτών» και στρατηγικών κακοπληρωτών (Α' Δημοσίευση Legalnews24.gr)
Το Δ΄ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με την υπ' αριθμ. 1508/2022 απόφασή του, παγιώνει την άποψή του και παραδίδει στη λήθη, το αφήγημα περί «δόλιων» δανειοληπτών και στρατηγικών κακοπληρωτών.
Με μία απόφαση, με σπουδαίο κοινωνικό αντίκτυπο, την υπ’ αριθμ. 1508/2022, το Δ΄ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου (κρίνοντας επί αιτήσεως αναιρέσεως δανειολήπτη), σε συνέχεια της υπ’ αριθμ. 59/2021 απόφασης του ίδιου τμήματος, καταφάσκεται εκ νέου και παγιώνεται πλέον αμετάκλητα, ότι η αποδοχή εκ μέρους του Δικαστηρίου ουσίας, ένστασης δόλου που προτείνεται αορίστως, οδηγεί στην αναιρετική πλημμέλεια του αριθμού 1 από το αρ. 560 ΚΠολΔ (ευθεία παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου).Με τη συγκεκριμένη πολύ σημαντική απόφαση, γίνεται δεκτό ότι για να χαρακτηριστεί «δόλιος» ένας δανειολήπτης, ότι δηλαδή περιήλθε από υπαιτιότητα και δόλο σε αδυναμία πληρωμών, θα πρέπει αφενός τούτο να προτείνεται, αφετέρου να αποδεικνύεται από τον πιστωτή. Με άλλα λόγια, ο πιστωτής, προκειμένου να αποδείξει τον ισχυρισμό του, θα πρέπει να επικαλεστεί και να προσκομίσει στοιχεία που να αποδεικνύουν α) το αρχικό και τελικό ύψος των τραπεζικών προϊόντων που ο οφειλέτης συμφώνησε να λάβει, β) το χρόνο που τα συμφώνησε και τα έλαβε, γ) τα εισοδήματά του κατά το χρόνο λήψεως των δανείων, δ) τη μηνιαία δόση που έπρεπε να καταβάλει, ε) τα έξοδα διαβιώσεώς του και κυρίως τις οικονομικές δυνατότητες αυτού κατά το χρόνο δημιουργίας των οφειλών (ή τις ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες), ώστε με βάση τα δεδομένα αυτά να καταστεί δυνατόν να κριθεί αν προέβλεπε ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του θα τον οδηγούσε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και παρά ταύτα αποδέχθηκε το αποτέλεσμα αυτό.
Κρίνοντας, επομένως, ένα Δικαστήριο ουσίας, Ειρηνοδικείο
ή Πρωτοδικείο (δικάζοντας κατ’ έφεση), ως ορισμένη και
παραδεκτή προβληθείσα ένσταση δολίας περιέλευσης σε μόνιμη αδυναμία
πληρωμής, που δεν περιέχει τα ως άνω στοιχεία, είναι προφανές ότι καθίσταται
αναιρετέα, αφού παραβιάζει τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 1 παρ.
1 του ν. 3869/2010 «περί ρυθμίσεως οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων» και
330 Α.Κ., διότι με αυτόν τον τρόπο το δικαστήριο της ουσίας, αρκείται σε
λιγότερα στοιχεία από εκείνα που απαιτεί το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3869/2010.
Αναμφίβολα πρόκειται για μία, τεράστιας κοινωνικής σημασίας, απόφαση, όπως ακριβώς και η 59/2021, που θα επηρεάσει πληθώρα, εν εξελίξει, δικών, αλλά συνιστά και ισχυρότατο νομολογιακό προηγούμενο, από το Ανώτατο Ακυρωτικό, για χιλιάδες περιπτώσεις δανειοληπτών, που η αίτησή τους απορρίφθηκε σε 1ο ή 2ο βαθμό, επειδή τα δικαστήρια της ουσίας, έκαναν δεκτές τις ενστάσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, που προτάθηκαν όλως αορίστως.
Ο αναιρεσείων δανειολήπτης εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο Πειραιά, Γιώργο Καλτσά (Σωτήρος Διός 6-Πειραιάς, τηλ. 2104119287-2104171385, κιν: 6972397827).
[α' δημοσίευση Legalnews24.gr]
Σχόλια