Σύμφωνα με την υπ΄αρ.2/2023 Γνωμοδότηση, η διάταξη του άρθρου 624 παρ.2 Κ.Πολ.Δ. εμπεριέχει απαγόρευση της επίδοσης της διαταγής πληρωμής στο πρόσωπο του αγνώστου διαμονής οφειλέτη με τη διαδικασία του άρθρου 135 Κ.Πολ.Δ.
Αναφέρεται συγκεκριμένα: «Η προεκτεθείσα ερμηνευτική εκδοχή προάγεται από το ότι ο νομοθετης, έχοντας θεσπίσει απλή διαδικασία για την έκδοση διαταγής πληρωμής – που ναι μεν δεν είναι δικαστική απόφαση αλλά αποτελεί τίτλο εκτελεστό (άρθρα 631 εφάδιο α’ και 904 παρ.2 περ.ε’ ΚΠολΔ)- χωρίς συζήτηση στο ακροατήριο (άρθρο 625 εδάφιο β’ του ΚΠολΔ) και με τις προαναφερόμενες σύντομες προθεσμίες για την άσκηση των μέσων αμύνης (ανακοπών) του καθ’ ου η διαταγή, θέλησε συνάμα , με τη ρύθμιση του άρθρου 624 παρ.2 του ΚΠολΔ, να αποτρέψει την επίδοση της διαταγής πληρωμής υπό τους όρους των άρθρων 135-134 του ΚΠολΔ και να διασφαλίσει έτσι στον οφειλέτη τη δυνατότητα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας κατά το πνεύμα των διατάξεων των άρθρων 20 παρ.1 του Συντάγματος και 6 παρ.1 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που κυρώθηκε με το ν.δ.53/1974 (Ολ.Α.Π. 10/1996).»
Και καταλήγει η Γνωμοδότηση: «Συνεπώς δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση η πλασματική επίδοση διαταγής πληρωμής κατ’ άρθρ.135-134 του ΚΠολΔ, ως αγνώστου διαμονής σε οφειλέτες, σε βάρος των οποίων έχει εκδοθεί εγκύρως τέτοια διαταγή αφού με την επίδοση αυτή δεν εξασφαλίζεται η αναγκαία γνώση τους όσον αφορά τη λήψη επαχθούς γι’ αυτούς δικαστικού μέτρου και κατ΄επέκταση η δυνατότητα για απρόσκοπτη προβολή των θέσεων και ισχυρισμών τους με την άσκηση των ανωτέρω μέσων αμύνης».
Σχόλια