Αγωγή κατά Δήμου λόγω παραβίασης προσωπικών δεδομένων συνεπεία χορήγησης πιστοποιητικού πλησιεστέρων συγγενών

ΔΠρΗρακλείου (μονομελές) αρ. 327/2023:  Αγωγή των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ κατά Δήμου λόγω παραβίασης προσωπικών δεδομένων συνεπεία χορήγησης πιστοποιητικού πλησιεστέρων συγγενών.

Απαράδεκτο το αίτημα προσωρινής εκτελεστότητας λόγω μετατροπής του αρχικού καταψηφιστικού αιτήματος σε αναγνωριστικό - Εφαρμοστέες ενωσιακές και εθνικές διατάξεις – Η τήρηση δημοτολογίου από Ο.Τ.Α. συνιστά συλλογή και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και, επομένως, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 και του ν. 4624/2019 - Η χορήγηση από τον εναγόμενο Δήμο πιστοποιητικού πλησιεστέρων συγγενών σε τρίτο πρόσωπο, το οποίο δεν αναφέρεται σε αυτό, χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων ή τη συνδρομή των προϋποθέσεων που δικαιολογούν την άνευ συγκατάθεσης χορήγησή του και χωρίς να τηρηθούν τα ενδεικνυόμενα μέτρα ασφαλείας, είναι μη νόμιμη - Ορισμένο της προβολής του κονδυλίου της ηθικής βλάβης – Η αοριστία του μοναδικού αιτούμενου κονδυλίου καθιστά την αγωγή απαράδεκτη λόγω αοριστίας.

“Επειδή, με τα πραγματικά αυτά δεδομένα, λαμβανομένων περαιτέρω υπόψη ότι: (α) σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στη δέκατη (10η) σκέψη της παρούσας, η τήρηση δημοτολογίου από τον εναγόμενο Δήμο συνιστά συλλογή και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και, επομένως, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 και του ν. 4624/2019, (β) η χορήγηση πιστοποιητικού πλησιεστέρων συγγενών σε τρίτο πρόσωπο, το οποίο δεν αναφέρεται σε αυτό, χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων ή τη συνδρομή των προϋποθέσεων που δικαιολογούν την άνευ συγκατάθεσης χορήγησή του και χωρίς να τηρηθούν τα ενδεικνυόμενα μέτρα ασφαλείας, είναι μη νόμιμη (πρβ. ΣτΕ 3135/2015), (γ) με βάση όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στις τέταρτη (4η) και πέμπτη (5η) σκέψεις της παρούσας, για την επιδίκαση αποζημίωσης δυνάμει των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ απαραίτητη, μεταξύ άλλων, προϋπόθεση συνιστά η επίκληση και απόδειξη συγκεκριμένης ζημίας, επί δε μη περιουσιακής ζημίας ο ενάγων πρέπει να προσδιορίζει στο δικόγραφο της αγωγής με τρόπο ειδικό και συγκεκριμένο σε τι έγκειται η ηθική βλάβη, την οποία, κατά τους ισχυρισμούς του, υπέστη από τη φερόμενη ως παράνομη πράξη της Διοίκησης, και (δ) εν προκειμένω, ο ενάγων δεν αναγράφει στην ένδικη αγωγή του –όπως προκύπτει από το αναφερόμενο στη δέκατη τέταρτη (14η) σκέψη της παρούσας περιεχόμενό της– τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στοιχειοθετούν την ηθική βλάβη και την προσβολή της προσωπικότητάς του, την οποία -όπως υποστηρίζει- υπέστη εξαιτίας της χορήγησης του επίμαχου πιστοποιητικού πλησιεστέρων συγγενών, με εξειδικευμένη παράθεση των δυσμενών συνεπειών που επέφερε στον ίδιο η γνωστοποίηση των προσωπικών του δεδομένων που εμπεριέχονταν σε αυτό, ενόψει της φύσης και του είδους τους (αριθμός οικογενειακής μερίδας, τόπος και ημερομηνία γέννησης, χρόνος θανάτου της μητέρας του, πλησιέστεροι συγγενείς της κ.λπ.), η δε γενική αναφορά ότι επλήγη η προσωπικότητά του και ότι υπέστη ψυχική αναστάτωση (στενοχώρια, ντροπή, εκνευρισμό και έντονο θυμό), δεν αρκεί, για να καταστήσει ορισμένη την αγωγή σε σχέση με την επικαλούμενη (μη περιουσιακή) ζημία του, συνεκτιμώμενου και του ότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην ενδέκατη (11η) σκέψη της παρούσας, η παράβαση απλώς και μόνο των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 δεν αρκεί προς θεμελίωση δικαιώματος αποζημίωσης, το Δικαστήριο -ανεξαρτήτως του ορισμένου ή μη της προβαλλόμενης από τον εναγόμενο Δήμο σχετικής ένστασης- κρίνει αυτεπαγγέλτως, κατ’ άρθρο 35 του Κ.Δ.Δ., ότι η κρινόμενη αγωγή, μοναδικό αίτημα της οποίας είναι η επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, δεν περιέχει όλα τα απαιτούμενα, κατά το άρθρο 73 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ., στοιχεία και, ως εκ τούτου, είναι απορριπτέα ως αόριστη” (πηγή: adjustice.gr)

H απόφαση εδώ