Ερμηνεία δικαστικής απόφασης υπαγωγής στα υπερχρεωμένα: Ασαφής διατύπωση ως προς τον υπολογισμό του επιτοκίου στεγαστικού δανείου (ΕιρΠατ)

Ειρ.Πατρών αρ. απόφ. 171/2024 (υπερχρεωμένα): Ερμηνεία δικαστικής απόφασης υπαγωγής στο ν.3869/2010 κατ΄αρ.316 ΚΠολΔ. (αποτελούμενο από τον Ειρηνοδίκη Άγγελο Σιμιτζή και τη Γραμματέα Αικατερίνη Μέρμηγκα)

Ασαφής διατύπωση της απόφασης όσον αφορά τον υπολογισμό του επιτοκίου στεγαστικού δανείου, στο μέτρο που δεν αναφέρει αν θα πρέπει αυτό να υπολογίζεται στην εκάστοτε μηνιαία δόση ή στο συνολικό ποσό που υποχρεώθηκε να καταβάλει ο δανειολήπτης ως αντάλλαγμα για τη διάσωση της κατοικίας του και εάν στο επιτόκιο θα προστίθεται η εισφορά του Ν. 128/1975 ή οποιαδήποτε άλλη εισφορά ή τέλη ή έξοδα του πιστωτικού ιδρύματος.

"...Ενόψει αυτών θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο νομοθέτης, ορίζοντας το ανωτέρω αναφερόμενο επιτόκιο στο πλαίσιο της ρύθμισης του άρθ. 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010 ουσιαστικά είχε υπόψη του τη μεταβαλλόμενη σε βάθος χρόνου αξία του χρήματος, ήτοι την αξία που θα είχε η ορισθείσα μηνιαία δόση στο πέρασμα των ετών, κατά τα οποία διαρκεί η υποχρέωση καταβολής της ως άνω ρύθμισης, ήτοι μετά από έως 20 ή 35 χρόνια, ανάλογα την περίπτωση,χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα κριτήρια της τραπεζικής αγοράς, η οποία προτάσσει την οικονομική διευκόλυνση των δανειοληπτών, υπό την προϋπόθεση αποκόμισης κέρδους για τον πιστωτή μέσω του επιβαλλόμενου επιτοκίου. Ο εκτοκισμός δηλαδή του συνολικού ανταλλάγματος που ορίστηκε στο πλαίσιο του άρθ. 9 παρ. 2 εν είδει νέου προϊόντος δανείου με πιστούχο τον οφειλέτη, καίτοι αναμενόμενος με βάση τα τραπεζικά ήθη, εντούτοις δεν συνάδει με τον γενικότερο σκοπό του Ν. 3869/2010, όπως αυτό αποτυπώνεται ρητά στην αιτιολογική του έκθεση (βλ. ανωτέρω υπό στοιχ. II νομική σκέψη), ο οποίος είναι πρωτίστως η επανένταξη του υπερχρεωμένου πολίτη στην οικονομική και κοινωνική ζωή με την επανάκτηση της οικονομικής ελευθερίας, που συνεπάγεται η εξάλειψη των χρεών, που αδυνατεί να αποπληρώσει. Άλλωστε, οι μηνιαίες καταβολές που ορίσθηκαν για τον αιτούντα κατ’ άρθ. 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, οι οποίες καθορίσθηκαν με την υπό ερμηνεία απόφαση, προκειμένου να εξαιρεθεί η κύρια κατοικία του από την εκποίηση, αποτελούν μια δικαστική ρύθμιση και δεν πρόκειται για χορήγηση νέου δανείου από τη δικαιούχο πιστώτριά του, που θα εξοφληθεί με τοκοχρεωλυτικές δόσεις, καθόσον το συμπέρασμα αυτό δεν προκύπτει ούτε από το γράμμα του νόμου, αλλά ούτε και από το σκοπό του. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται ούτε από την επικαλούμενη από τη δεύτερη καθ’ ης εφαρμογή περί του προσδιορισμού και της κατανομής της μηνιαίας δόσης, που είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων (https://www.mindev.gov.gr/efarmogi2/) καθόσον δεν είναι δυνατή η τροποποίηση του νόμου διά μιας εφαρμογής αναρτημένης στην ιστοσελίδα του Υπουργείου, την οποία (εφαρμογή) προδήλως δεν έλαβε υπόψη του η εκδώσασα την υπό ερμηνεία απόφαση Δικαστής κατά το έτος 2018. Κατόπιν των ανωτέρω αναφερομένων, καθίσταται σαφές ότι τυχόν ερμηνεία της προδιαληφθείσας απόφασης ότι ο εκτοκισμός της οφειλής με βάση υπολογισμού το σύνολο του οφειλόμενου ποσού θα συνιστούσε αλλοίωση της ουσίας της. Επομένως,θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι το επιτόκιο της ρύθμισης του άρθ. 9 παρ. 2 θα υπολογίζεται στην εκάστοτε μηνιαία δόση που επιβλήθηκε από το Δικαστήριο, διότι μόνο έτσι εξυπηρετείται ο παραπάνω σκοπός του νόμου..".

(Η απόφαση δημοσιεύεται με επιμέλεια του Βασίλη Γαλανόπουλου, δικηγόρου Πατρών)

Δείτε την απόφαση εδώ