Πώληση & μεταβίβαση δανείων σε εταιρείες διαχείρισης: Απαιτείται η καταγραφή των ονομάτων όλων των συνοφειλετών- Έλλειψη νομιμοποίησης -Ακυρότητα διαταγής πληρωμής (ΕφΠειρ)

Εφετείο Πειραιώς Αριθμός απόφασης 476/2024: Πώληση και μεταβίβαση απαιτήσεων με τους όρους των ν. 3156/2003 και 4154/2015. Απαίτηση εις ολόκληρον : απαιτείται η τήρηση του εγγράφου τύπου και η καταχώρηση με τις διατάξεις του ν. 3156/2003 για όλους τους συνοφειλέτες, χωρίς να αρκεί μόνο για τον ένα. 

Στο παράρτημα που συνοδεύει την περίληψη της σύμβασης απαιτείται να έχουν καταγραφεί τα ονόματα όλων των συνοφειλετών, γιατί αποτελούν ουσιώδη στοιχεία για το κύρος της σύμβασης και το ενεργό αυτής, ενόψει του ότι η καταχώρηση αυτή υπέχει θέση αναγγελίας. Από την περίληψη της σύμβασης διαχείρισης πρέπει επίσης να προκύπτει ή τουλάχιστον να συνάγεται ότι αφορά συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο δανείων. Έλλειψη στοιχείων αυτών οδηγεί σε έλλειψη νομιμοποίησης και ακυρότητα της διαταγής πληρωμής.  Δέχεται έφεση ακυρώνει  διαταγή πληρωμής και έναρξη εκτέλεσης.

«Ωστόσο στο άνω παράρτημα δεν αναφέρονται τα στοιχεία της δεύτερης ανακόπτουσας, η οποία είχε συμβληθεί στη σχετική σύμβαση δανείου ως συνοφειλέτρια και ήταν συνυπόχρεη εις ολόκληρον με τον πρώτο ανακόπτοντα. Σημειώνεται ότι όπως αναφέρεται στην περίληψη της άνω σύμβασης : «η παρούσα εγγραφή (εννοείται στο Ενεχυροφυλακείο Αθηνών)  λογίζεται  ως ανακοίνωση των επιχειρηματικών απαιτήσεων και των παρεπομένων εμπραγμάτων και ενοχικών απαιτήσεων προς όλους τους οφειλέτες και εγγυητές, των οποίων  το όνομα αναγράφεται  το συνημμένο παράρτημα, σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ.10 του ν. 3156/2003». Λόγω όμως του ότι δεν αποδεικνύεται ότι στο παράρτημα αυτής έχουν καταγραφεί και τα στοιχεία της δεύτερης ανακόπτουσας,  δεν προκύπτει ότι  έλαβε χώρα μεταβίβαση της  απαίτησης και  σε βάρος αυτής  (η οποία ως οφειλή εις ολόκληρον  είναι αυτοτελής ως προς την ύπαρξη και εξέλιξή της σε σχέση με αυτή του πρώτου ανακόπτοντος)  στην άνω εταιρία ειδικού σκοπού, (Ε.Α.Α.Δ.Π) καθώς δεν  έχει τηρηθεί (ως προς τη μεταβίβαση της απαίτησης αυτής)   ο έγγραφος συστατικός τύπος και επιπλέον δεν  έχει διενεργηθεί η καταχώρηση  αυτής στο ειδικό βιβλίο του Ενεχυροφυλακείου που υπέχει θέση αναγγελίας προς αυτή (άρθρο 10 παρ. 10 του ν. 3156/2003), όπως αναφέρεται και στην παράγραφο της περίληψης της από 30.4.2020 σύμβασης που μόλις αναφέρθηκε.  Το όνομα του οφειλέτη, όπως προεκτέθηκε είναι από τα ουσιώδη στοιχεία εξατομίκευσης της απαίτησης και οφείλει να καταγράφεται στο σχετικό έντυπο της ΥΑ  161337/2003 για την τήρηση της σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων, του ν. 3156/2003,  ώστε η έλλειψη αυτού επάγει ακυρότητα (Διαμαντόπουλος ο.π.). Και αν θεωρηθεί ότι η από 30.4.2020 σύμβαση, αναφορικά με την μεταβίβαση της απαίτησης από την επίδικη σύμβαση δανείου,  έχει  ως εκχώρηση, αντικειμενική ενέργεια  και έναντι  της συνοφειλέτριας – δεύτερης ανακόπτουσας,  πάσχει ως προς αυτή  από ακυρότητα λόγω μη τήρησης του   έγγραφου συστατικού τύπου (αφού δεν αναφέρεται ως οφειλέτρια και αυτή) και ακόμα δεν έχει γίνει διενεργηθεί ο  όρος του ενεργού της εκχώρησης αυτής,  η αναγγελία σε αυτή, είτε ως πλασματική (άρθρο 10 παρ.10 του ν. 3156/2003),  είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο (υπό τους όρους της ΑΚ 460),  τον οποίο δεν επικαλέσθηκε η  καθ΄΄ης η ανακοπή για τη έκδοση της διαταγής πληρωμής.  Συνακόλουθα ο δεύτερος λόγος της έφεσης πρέπει να γίνει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος και να  γίνει δεκτός ο   έκτος  λόγος  της ανακοπής ως προς το άνω σκέλος του  ως ουσιαστικά βάσιμος ως προς τη δεύτερη ανακόπτουσα και να ακυρωθεί ως προς  αυτή η  διαταγή πληρωμής (και η επιταγή προς πληρωμή)  λόγω μη απόδειξης της μεταβίβασης της απαίτησης στην εταιρία ειδικού σκοπού». (πηγή efeteio-peir.gr/photo: freepik.com)

Ολόκληρη η απόφαση εδώ