ΔΠρΠατρών 783/2024: Πρόστιμα
για αγροτική φθορά με ζώα κατ’ επίκληση του άρθρου 39 παρ. 5 του ν. 3585/2007.
Αποδεικτική δύναμη δημοσίων εγγράφων. Εκθέσεις εκτίμησης οργάνων του Δασαρχείου
που εξαντλούνται στην καταγραφή καταγγελιών δεν παράγουν πλήρη απόδειξη ως προς
τα καταγγελλόμενα. Πραγματικά περιστατικά. Δεκτή η προσφυγή.
«Επειδή, όπως προκύπτει
από τις προαναφερόμενες (18, 19, 20, 21 και 22/25.11.2022) πράξεις επιβολής
προστίμου, η επιβολή των επίμαχων κυρώσεων θεμελιώνεται αποκλειστικά στις
διαπιστώσεις των αρμόδιων οργάνων του Δασαρχείου, όπως αυτές καταγράφηκαν στις
οικείες εκθέσεις εκτίμησης, κατά τις οποίες βοοειδή, ιδιοκτησίας του
προσφεύγοντος, προξένησαν αγροτική φθορά σε ιδιοκτησίες των καταγγελλόντων.
Ειδικότερα, η αναγραφόμενη στις εκθέσεις εκτίμησης κρίση περί εισόδου
βοοειδών, ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος, σε ξένες ιδιοκτησίες, δεν βασίστηκε σε
ιδία διαπίστωση των δασοφυλάκων, αλλά αποκλειστικά σε καταγγελίες τρίτων
προσώπων, οι οποίες, μάλιστα, δεν επιβεβαιώνονται ούτε συνεπικουρούνται
από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό έγγραφο στοιχείο, όπως τυχόν ιχνηλάτηση με τη συνδρομή
της αρμόδιας κτηνιατρικής υπηρεσίας, ως προς τον ιδιοκτήτη των
συγκεκριμένων ζώων, πολλώ δε μάλλον, ως προς το εάν αυτά έφεραν σήμανση ή όχι,
κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παρ.2 της με αριθ. 7017/7/87-ζ’ Κ.Υ.Α.. Οι
εκθέσεις, όμως, εκτίμησης, ως δημόσια έγγραφα, παράγουν, κατ’ άρθρο 171 του
Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, πλήρη απόδειξη μόνο ως προς όσα βεβαιώνονται σε
αυτές ότι ενήργησαν οι συντάκτες τους ή ότι έγιναν ενώπιόν τους (πρβλ. ΣτΕ
3345/2015, 2936/2011, 1382/2009). Με τα δεδομένα αυτά, οι εν λόγω εκθέσεις
εκτίμησης, εξαντλούμενες μόνο στην καταγραφή των σχετικών καταγγελιών δεν
αρκούν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, για να αποδειχθεί, κατά τρόπο
αναντίλεκτο, η φυσική παρουσία βοοειδών στα αναφερόμενα αγροτικά κτήματα κατά
τις αναγραφόμενες στις οικείες εκθέσεις ημερομηνίες, εφόσον, όπως προεκτέθηκε,
πέραν των καταγγελιών, δεν παρατίθενται περαιτέρω στοιχεία ή πραγματικά
περιστατικά, που να στηρίζουν τις καταγγελλόμενες φθορές. Για την ταυτότητα δε
του λόγου, ακόμα και εάν υποτεθεί ότι όντως εισήλθαν βοοειδή σε ξένες
ιδιοκτησίες, οι προαναφερόμενες εκθέσεις εκτίμησης δεν αρκούν ούτε προς
απόδειξη του ότι αυτά ανήκαν πράγματι στον προσφεύγοντα κατά το φερόμενο ως
κρίσιμο χρόνο τέλεσης των παραβάσεων, καθόσον οι αρμόδιοι δασοφύλακες δεν επιβεβαίωσαν
το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ζώων αυτών. Για το λόγο δε αυτό, και ανεξαρτήτως
τυχόν αντισυνταγματικότητας των διατάξεων της παρ.5 του άρθρου 39 του ν.
3585/2007 λόγω παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, κρίση η οποία, ως
συναρτώμενη με την κύρωση, αναγκαίως έπεται της κατάφασης των σχετικών
παραβάσεων, το Δικαστήριο κρίνει ότι μη νομίμως και μη ορθώς επιβλήθηκαν σε
βάρος του προσφεύγοντος τα επίμαχα πρόστιμα για την αποδιδόμενη παράβαση της
αγροτικής φθοράς. Ως εκ τούτου, οι ανωτέρω πράξεις επιβολής προστίμου πρέπει να
ακυρωθούν, κατ’ αποδοχή ως βάσιμου του σχετικού λόγου της προσφυγής, ενώ
παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων λόγων αυτής». (πηγή adjustice.gr)
Σχόλια